Studenten presenteren manifest tijdens Rotterdams Cultuurdebat
Dinsdag 22 februari vond het verkiezingsdebat ‘Kiezen voor Cultuur’ plaats. Een initiatief met het oog op de gemeenteraadsverkiezingen van de Rotterdamse Raad van kunst en Cultuur in samenwerking met Arminius. Studenten van Hogeschool Rotterdam presenteerden deze avond hun manifest. Voor de kunst, voor cultuur, voor Rotterdam. We spreken Anouk Klarenbeek, een van de studenten die meeschreef en aanwezig was deze avond in Arminius.
Jullie hebben een manifest geschreven, hoe is dat gegaan?
“De laatste drie maanden van 2021 hebben 30 studenten van verschillende opleidingen van Hogeschool Rotterdam binnen de minor –keuzevak – Kunst & Cultuur Management gewerkt aan stedelijke opgaves, waaronder Cultuur & Campus. Daarnaast was het opstellen van een manifest een groepsopdracht. We hebben daarvoor eerst elk een eigen analyse gemaakt van het cultuurplan 2021-2024. We gingen vervolgens in gesprek met elkaar. We kwamen er op uit dat we allemaal vooral een afstand voelde met DE gemeenteraad. Die voelt zo groot, en wie zitten daar nou in? [Anouk denkt even na en vult aan] “De afstand voelde wel veel minder tijdens de debatavond dan hoe we die we voelde tijdens het opstellen van ons manifest. Je kunt gewoon rechtsreeks met elkaar praten en dat idee hadden we vooraf eigenlijk niet over de raad.”
“Maar ook, wat staat er nou écht in het Cultuurplan? Naar grotere instituten lijkt het geld zich gemakkelijk te bewegen, dat lijkt minder richting kleinschalige initiatieven en organisaties. Kleinere of jonge makers kunnen weg naar raad minder goed vinden wellicht? We moeten niet vergeten dat de stad veel subculturen kent. Wat heeft Rotterdam echt nodig? We zien in de raad niet een afspiegeling van makers in de stad. Hoe kunnen makers, bewoners, studenten, nachtclubs meer zelf beslissen waar het geld heen gaat? Hoe kom je in gesprek met de raad? Komen zij naar onze plekken? Naar de clubs? Of moeten wij naar de raad? Kun je als maker op papier wel altijd uitleggen waarom iets belangwekkend is, wat je wilt maken, de noodzaak? Wellicht kunnen sommige initiatieven het beter uitbeelden of vertellen, of een combinatie ervan.
We hadden allerlei ideeën hoe we het manifest wilde delen met de stad; zoals bijvoorbeeld samen met street artists het op een muur schilderen of een tekst op een rode loper voor het stadhuis. Uiteindelijk werd het een groot dramatisch vormgegeven werk op de vloer van onze eindexpo in MONO, maar die kon op het laatste moment niet doorgaan voor publiek i.v.m. Covid. Via de gemeente en de directie van de Raad voor Kunst en Cultuur kreeg het manifest een plek tijdens de debatavond. Arminius heeft geholpen het de juiste vorm te geven die avond. “
>>>>>>> “OF de Raad komt een biertje doen in onze club, OF wij zitten bij de vergaderingen over onze stad, Rotterdam.” stelde Jente. En zo gingen we het debat in. “Of zij naar onze club, of wij in hun club.” Na misschien wel 8 keer in het debat te hebben gehoord “NATUURLIJK moet er meer geld naar de cultuursector” vonden wij het wel welletjes. Want dat het natuurlijk is, dat weten wij. Maar WAAROM gebeurt het dan toch niet? <<<<<<<
“Kunst is waar vrijheid begint en nooit eindigt.”
Hoe is er die avond gereageerd op het manifest?
“We vonden het leuk te merken dat er echte interesse is vanuit de politiek in wat we te melden hebben als studenten hierover en ook in gesprek wilde. Ik kon raadsleden uitleggen hoe 30 totaal verschillende studenten het met elkaar eens zijn geworden over een statement over het kunst en cultuurbeleid in Rotterdam. Iemand van Leefbaar kwam ook echt het manifest helemaal lezen en zei een aantal interessante en relevante dingen, maar dat kwam helaas niet terug in debat.
Er stonden een hoop thema’s op het programma die avond. Waarom kunst en cultuur belangrijk is voor de stad kwam minder uit de verf, dat vond ik jammer. Iedereen was het erg met elkaar eens dat kunst en cultuur belangrijk is, maar waarom dan? Iedereen was, vond ik, ook erg voorzichtig. Mensen werden niet echt aangesproken, niet kritisch (door) bevraagd op de inhoud; op het waarom en het hoe dan. Misschien moet er een debat komen waarin jongeren, en kinderen, die vragen kunnen stellen, vertellen wat zij graag zien veranderen, of waar het geld heen moet. Kunst is waar vrijheid begint en nooit eindigt. Meer kunst en cultuuronderwijs op scholen, natuurlijk belangrijk, maar we moeten het ook hebben over waarom kunst en cultuur zo belangrijk is voor de stad en het van groot belang is dat daarin geïnvesteerd wordt en blijft worden.”
>>>>>>> Met de wc-juffrouw van Annabel bespreek ik liefdesverdriet, bij een lezing in Mono word ik elke keer weer geïnspireerd en op weg naar huis van een avond in de Witte Aap kijk ik glazig door de ruiten van Kunstinstituut Melly, om geraakt te worden door een schilderij over zelfliefde. En zo zijn er zoveel verhalen die we der raadsleden kunnen vertellen waarom het voor ons al heel lang, natuurlijk aanvoelt om geld te investeren in de kunst en cultuur in Rotterdam. <<<<<<<
En nu verder?
“We zijn uitgenodigd te komen praten bij Volt over cultuur en kunst in de stad. Verder hopen we dat we het manifest ergens in de stad mogen hangen, schilderen of neerzetten. Als een ‘dit willen wij’ in relatie met de omgeving en bewoners. We willen kijken met de gemeente wat er kan. Misschien op de plek van Cultuur&Campus? Of misschien per wijk zichtbaar maken wat makers willen. Elke wijk in Rotterdam heeft een net andere culturele beleving en behoefte; de Tarwewijk wil wat anders dan Crooswijk of Oud Charlois, en daarmee hebben bewoners en makers ook andere eisen en wensen. “
“Kunst is er ook om vrij dingen te vinden.”
Wat ga jij hierna doen?
“Ik werk voor Debatix en zit in het derde jaar van mijn studie. Volgend jaar ga ik afstuderen, ik zoek nog een plek en sta open voor gesprek voor iedereen die dit leest en mogelijk iets weet. Ik zou graag iets doen wat er toe doet. Ik wil graag kunst en cultuur verder brengen, en makers helpen. Een kunstenaars match bureau of iets dergelijks. Ik snap denk ik waarom bepaalde kunst gemaakt wordt en wat een maker nodig heeft, maar ook de relatie met het publiek. Ik zou graag een goede matchmaker zijn die de vertaalslag kan maken tussen publiek en makers. Ik voel veel vuur voor dit onderwerp, maar weet niet direct waar te beginnen. Ik doe nu ook in mijn vrije tijd al veel om mezelf te verder te ontwikkelen. Kunst is er ook om vrij dingen te vinden, je plek nemen om te laten zien wat je voelt in deze soms ingewikkelde en ook toch fijne maatschappij en tijd. Er is nog veel te halen.”
